Baza technologii

Zespolone narzędzie do wykonywania otworów i ich nagniatania
Agnieszka Kawka
Opis technologii / usługi
Przedmiotem wynalazku jest zespolone narzędzie do wykonywania otworów w elementach o małej sztywności. Otwory te wykonywać można na kilka sposobów: przez nawiercanie i wiercenie lub nawiercenie, wiercenie i rozwiercanie lub wiercenie i ich nagniatania z jednostronnym dostępem.
Zalety / korzyści z zastosowania technologii
W wyniku zastosowania zespolonego narzędzia zgodnego z wynalazkiem uzyskano istotną poprawę w zakresie efektów technicznych, jak również kosztów wykonania otworów pod połączenia śrubowe lub nitowe. Narzędzie to posiada uchwyt i integralnie z nim sprzężone nawiertak, wiertło oraz rozwiertak, lub wiertło i rozwiertak albo tylko wiertło. Nie powoduje ono występowania znaczących sił osiowych, a zatem brak jest gradientu naprężeń w stosunku do środkowej płaszczyzny elementu z obrabianym otworem i nie występują odkształcenia powierzchni w strefie materiału przy wyjściu z otworu. Podczas obróbki nie jest konieczne stosowanie smarowania. Zdolność stopniowego rozprężania nagniataka umożliwia nagniatanie z większą siłą i uzyskanie większych wartości i głębokości zalegania naprężeń ściskających.
Zastosowanie rynkowe
Jeden z istotnych problemów konstrukcyjnych, z punktu widzenia trwałości, w przemyśle lotniczym czy też kolejnictwie, stanowią elementy łączone za pomocą nitów lub śrub. Krytyczne miejsca to obszary wokół otworów mieszczących nity lub śruby mocujące. Obecność ściskających naprężeń własnych wokół otworów zwiększa trwałość i bezpieczeństwo połączeń konstrukcji metalowych poprzez zasklepianie istniejących pęknięć pierwotnych i utrudnianie rozwoju nowych. Dlatego też, w nowoczesnych wyrobach, dąży się do uzyskania takiego stanu naprężeń ściskających w drodze zastosowania specjalnych metod obróbki w końcowym etapie wykonywania tych otworów.