Baza technologii

Sposób deflokaulacji nanoproszków ceramicznych w wodnych układach koloidalnych
Instytut Badań Stosowanych Politechniki Warszawskiej Sp. z o.o.
Opis technologii / usługi
Przedmiotem zgłoszenia patentowego jest sposób deflokulacji nanoproszków ceramicznych w wodnych układach koloidalnych znamienny tym, iż jako deflokulantów (upłynniaczy) nanoproszków używa się wybranych kwasów cukrowych i/lub modyfikatorów pH oraz wodna zawiesina nanoproszku z deflokulantm jest odgazowana do wielkości pęcherzyków gazów 1um. Sposób wg wynalazku pozwala uzyskać wysokie stężenie nanoproszku w wodzie (do 50% obj.), przy jednoczesnym zachowaniu niskiej lepkości układu (do wartości 0,5-3Pa s) w niskich szybkościach ścinania, co dotychczas było nieosiągalne. Jest to szczególnie istotne w przypadku formowania nanoproszków metodami opartymi na układach koloidalnych , gdyż podczas odlewania mas do orm szybkości ścinania są niewielkie. Wysokie stężenie fazy stałej zawiesin koloidalnych przekłada się na wysokie zagęszczenie i wytrzymałość mechaniczną uformowanych elementów ceramicznych. Możliwość uzyskania wysokich stężeń nanoproszków radykalnie ułatwia proces formowania i otrzymywania wysokiej jakości nanomateriałów ceramicznych.
Zalety / korzyści z zastosowania technologii
1. Uzyskanie wysokiego stężenia nanoproszku w rozpuszczalniku przy jednoczesnym zachowaniu niskiej lepkości układu, co bardzo korzystnie wpływa na jakość i jednorodność uformowanych wyrobów. 2. Zastosowanie rozpuszczalnych w wodzie i przyjaznych srodowisku deflokulantów typu kwasy cukrowe. 3. Deflokulacja nanoproszków nie wymaga stosowania kosztownej aparatury a proces formowania odbywa się w temperaturze pokojowej i bezciśnieniowo.
Zastosowanie rynkowe
Przedstawiona metoda deflokulacji nanoproszków ceramicznych może być zastosowana w otrzymywaniu różnorodnych elementów z tzw. ceramiki zaawansowanej (zarówno funkcjonalnej, jak i konstrukcyjnej) metodami opartymi na układach koloidalnych, czyli metodą odlewania z gęstwy, odlewania żelowego, odlewania folii i innych. Dzięki możliwości uzyskania wysokiego stężenia nanoproszku w wodzie przy jednoczesnym zachowaniu niskiej lepkości układu otrzymane wyroby nanomateriałowe będą znacznie lepszej jakości niż w przypadku stosowania metod prasowania, wtryski czy odlewania z mas lejnych o niskiej zawartości fazy stałej.
Tagi
Branże
Lokalizacja
Dane podmiotu
Nazwa: Instytut Badań Stosowanych Politechniki Warszawskiej Sp. z o.o.
NIP: 7010360620